Krakow í október 2013

Það var einhverntíma síðasta vetur eða sem ákveðið var að taka þátt í kóramóti í Krakow í Póllandi. þar áttu að taka þátt einir 11 kórar og syngja hver sitt prógram í tónlistarhöll eða húsi sem kannski líkist Salnum í Kópavogi.

Söngstjórinn, hún Kristina, valdi prógram til að flytja og var það eingöngu íslensk tónlist. Mér skildist að það hefði verið óskað eftir tónlist frá heimalöndum kóranna. Það kom nú í ljós að misbrestur var á því en það gerði ekkert til að mínu viti.

Tónlistin var æfð með öllum kórnum á vormánuðum og síðan tekið til við æfingar aftur í september. Kórinn hélt síðan tónleika þann 26. september í Árbæjarkirkju. Þeir voru með öllum hópnum, bæði þeim sem ætluðu að fara og líka hinum. Þessir tónleikar tókust ekkert sérstaklega vel að mínu mati og kannski fleiri. Eins og þekkt er hefði væntanlega þurft fleiri æfingar.

Ein æfing var svo með hópnum sem ætlaði út og tókst hún vægast sagt hörmulega. Það segir sig auðvitað sjálft að þegar burðarásum úr röddum er kippt í burtu að það þarf að æfa þá sem eftir standa mikið betur.

En með þetta í farangrinum lögðum við upp frá Árbæjarkirkju í langferðabifreið um kl 9 fimmtudaginn 3. okt. Bjarni hafði útvegað þessa bifreið sem flutti okkur og var fargjaldið 1500 á mann hvora leið eða 6000 kall á parið. Það var vel sloppið enda fór hver einasti kjaftur með rútunni.

Allt gekk eins og í sögu í Keflavík og flugvélin var á tilsettum tíma og flaug þennan spöl á 4 tímum. Auðveldlega tókst að komast í gegnum flughöfnina í Katovice og síðan tók við 1, 5 tíma akstur á hótel.
Hótelið heitir Novotel City West og er ca 4 km frá miðbænum. Það reyndist nú bara snyrtilegt hótel með rúmgóðum og ágætum herbergjum. Hópurinn var á annarri hæð þannig að það gat nú ekki verið þægilegra. Á fyrstu hæðinni var matsalur og bar. Eftir að búið var að koma sér fyrir fór fólkið að fá sér að borða, sumir fóru út og fengu eitthvað lítið og ómerkilegt en aðrir og þar á meðal við fengum okkur að borða á hótelinu og var það bara ljómandi gott.

Á föstudagsmorguninn vorum við á fótum kl 7;30 og fórum í morgunmat sem var þokkalega góður en þó vantaði beikon sem mér þótti frekar fúlt. Að loknum morgunverði tók hópur af fólki sig saman og fór í strætó í bæinn. Það gekk nú ekki andskotalaust en hafðist þó fyrir rest. Erfiðlega gekk að borga og sluppu sumir billega. Enginn var þó tekinn í arrest. Við löbbuðum um bæinn í ágætu veðri, það var lygnt en hafði fryst um nóttina. Fengum okkur hádegisverð á viðeigandi tíma en tókum svo leigubíla heim á hótel. Lögðum ekki í strætó meira.

Korter fyrir 15 voru svo teknir bílar á konsertstaðinn en þangað voru um 4 km að sögn. Kórinn æfði svo í þennan hálftíma sem úthlutað var og því miður var þetta nú ekki upp á það besta. Aðeins var svo æft þegar út úr húsinu var komið. Að þessu loknu var eitthvað rölt og síðan fékk fólkið sér að borða. Sumir borðuðu í tónlistarhöllinni en við ásamt fleirum löbbuðum yfir ána og fengum okkur að borða þar. Að þessu loknu fór fólkið í kórskrúðann og kom sér fyrir í salnum. Við vorum þriðju í röðinni af fjórum kórum. Okkur tókst ekki vel upp að mínu mati og voru hinir kórarnir mun betri. Ætla ekki að fjalla meira um það.

Þegar öllu var svo lokið tók nú við eitt ævintýrið enn og það var að komast heima á hótel. Það hafði engum hugkvæmst að panta rútu til að flytja fólkið milli staða þannig það það þurfti að bíða heillengi eftir að allir gætu fengið leigubíl. Á endanum tókst þetta þó.
Við vorum nú orðin lúin þegar heim kom á hótelið en stoppuðum þó á barnum og fengum okkur hressingu.

Næsti dagur var laugardagur og þá voru allir snemma á fótum líka því við þurftum að vera komin í kirkju Péturs og Páls en þar áttu allir kórarnir að syngja kl 10:30. Við vorum númer sjö í röðinni af 11 kórum og fengum enga upphitun eða neitt. Það skilaði sér líka þannig að við sungum Heyr himnasmiður alveg hörmulega. Seinna lagið var þó skárra. Ég held að allir hafi verið þeirri stund fegnastir þegar þetta var búið, við komin heim á hótel og úr göllunum. Ekki meiri söngur í þessari ferð.

SMG var ekki í kirkjunni heldur fór hún í stórt moll sem var og er þarna í grenndinni. Við Bjarni tókum saman leigubíl á hótelið og svo aftur í mollið en þar hittum við konur okkar. Við SMG vorum dágóða stund þarna og eitthvað var nú verslað en verðlag virðist almennt vera hagstæðara í Póllandi en hér. Þegar heim kom á hótelið hvíldum við okkur aðeins og fórum svo í matsalinn niðri og þar voru Ragna og Steini að ljúka við að borða. Við sátum hjá þeim og þau tóku okkur bara hlýlega. Buðu okkur svo upp á herbergi í samástund á eftir.

Síðan rann upp sunnudagurinn bjartur og fagur. Við vorum á fótum kl 8 og fórum í morgunmat en kl 10 kom rúta og sótti okkur til að fara í saltnámurnar. Námur þessar eru einhver mest sótti túristastaður í Krakow en þangað koma á hverju ári um ein milljón ferðamanna. (Hér á að koma linkur inn á sögu námunnar). Ferðin í gegnum námurnar tók um 2 klukkustundir og var þetta bara fróðlegt og gaman. Rútan beið eftir okkur og keyrði okkur á markaðstorgið. Þar fengum við okkur að borða og síðan var fyrirhugaður göngutúr með leiðsögn um borgina. Við vorum þarna 8 saman sem tókum okkur út úr og löbbuðum í Gyðingahverfið og skoðuðum það. Við vorum búin að skoða hinn hluta borgarinnar á labbinu fram til þessa, auk þess sem við vissum að við myndum ekki heyra neitt í leiðsögukonunni.
Þetta var fínn göngutúr og við tókum svo leigubíl heim á hótel.

Eftir að heim kom var stutt stopp og síðan var sjænað upp og haldið á fínan veitingastað sem búið var að panta á. Nú var búið að panta leigubíla fyrir alla og var það mikill munur.  Maturinn á þessum stað var bara fínn og voru bornir fram fimm réttir. Steinunn lenti reyndar í hremmingum út af hnetuofnæminu og var nú frekar klaufalega staðið að því að lagfæra það. Allt um það þetta kláraðist allt og allir komust heim á hótel og einhverjir ónefndir bættu aðeins á sig á barnum þó kannski nóg hafi verið komið.

Mánudagurinn fór síðan í að taka saman, gera upp og fljúga heim. Það gekk allt að óskum og þarf ekki að fjölyrða um það hér.

Lýkur þar með pistli þessum

Myndasyrpa frá Krakow

Myndirnar voru teknar á Samsung SIII

Barcelona í maí 2013

Við Steinunn höfðum stundum rætt um að gaman gæti verið að heimsækja Barcelona. Höfðum heyrt að það væri falleg borg, margt að sjá og gott að vera. Aldrei hafði samt orðið af ferð. Þá bar það til að Guðmundur Guðlaugsson hringdi sem oftar og þá höfðu þau hjón verið að ræða um að skreppa til Barcelona og spurði hann hvort við værum ekki bara til í að koma með. Við settum á fund og málið var afgreitt; við ætluðum að fara með. Nú var undinn að því bráður bugur að panta ferðina en það voru Heimsferðir sem voru með þetta á dagskránni. Nokkrar spekúlasjónir urðu með hvaða hótel ætti að velja og að lokum varð ofan á að velja Hotel Catalonia Berna en það er ágætlega sett miðað við miðpunkt borgarinnar.

Svo rann brottarardagurinn upp en það var 1. maí baráttudagur verkalýðsins. Guðmundur og Stína komu og fóru svo samferða okkur á völlinn. Flogið var kl. 09:30 og vorum við mætt um tveimur tímum fyrir brottför eins og fyrir var lagt. Vel gekk í gegnum vopnaleit og slíkt enda þetta fólk þekkt að öðru en hryðjuverkum. Síðan var þetta hefðbundna í Fríhöfninni og eitthvað keypt, allavega smávegis af vínföngum svona til öryggis. Maður veit nefnilega aldrei!

Flugið gett alveg ágætlega enda færð góð og skyggni ágætt, smá ókyrrð var yfir Frakklandi en ekkert alvarlegt.

Einnig gekk ágætlega í gegnum flugstöðina í Barcelona og þar beið síðan rúta sem flutti fólkið á tilheyrandi hótel. Hótelið okkar reyndist þrifalegt og ágætt í alla staði. Það kom  í ljós við innritun að Guðmundur og Stína voru ekkert bókuð inn á hótelið þrátt fyrir að vera með staðfestingu um það. Þetta leysist þó farsællega og fengju þau herbergi nr. 423.  Við vorum aftur á móti á 326.

Eftir að hafa komið okkur fyrir, tekið smá hvíld og áttað okkur á aðstæðum fengum við okkur göngutúr niður á Catalunya torgið en þar á Ramblan upphaf sitt. Hungur var farið að sverfa að og eftir að hafa skoðað nokkra matseðla sem voru úti við fórum við inn á Tapas stað og borðuðum. Það kom mér þægilega á óvart hvað mér fannst þetta gott enda orðinn glorsoltinn. Ekki skemmti heldur ölið. Það hittist nú þannig á að Barcelona FC var að spila seinni leikinn við Bayern. Leikurinn var sýndur á hæðinni fyrir neðan þar sem við borðuðum. Það er skemmst frá að segja að ekki var nú stemningin mikil hjá spönskum enda töpuðu þeir 0-3 og samanlagt 7-0 sem er ótrúlegt. Ég hafði nú svo sem látið mér detta í hug að fara á leikinn, en tímdi því svo ekki þegar til kom. Sé ekkert eftir því.
Eftir matinn var labbað heim og í háttinn enda smá flugþreyta í liðinu.

Daginn eftir var fimmtudagur og við mættum um áttaleytið í morgunmat sem var ágætur. Meira að segja beikon og egg sem er það albesta sem hægt er að fá á ferðalögum. Stendur með manni langt fram á dag. Að loknum morgunverði var gengið niður á Catalunya torgið og stigið um borð í langferðabifreið og farið í skoðunarferð um borgina. Með í för var íslenskur fararsjóri sem ég man ekki í augnablikinu hvað heitir en það var skýr og skelegg ung kona. Við fórum vítt og breitt um borgina og skoðuðum það helsta. Gengum um Gaudi-garðinn sem var alveg magnað, en Gaudi er einhver mesti listamaður Barcelonaborgar og liggja eftir hann margar glæsilega byggingar og fleira. Allra frægust er þó Sagrada kirkjan sem enn er í byggingu en vinna við hana hófst á árinu 1882. Reiknað er með að henni verði lokið eftir 12-15 ár.

Sagrada

Eftir skoðunarferðina var öllum gefinn laus taumur en við í Ferðafélaginu AB-1019 (Þetta heiti hefur ekki komið fram áður en er sett hér fram sem hugmynd.)  gengum niður Römbluna og í gotneska hverfið en þar er margt að sjá, m.a. er þar dómkirkjan sem er gríðarlega falleg og verður komið að því síðar.

Um kvöldið borðuðum við á veitingastað sem heitir Maur.........eitthvað og fengum ágætan mat. Staðurinn var í göngufæri frá hótelinu. Að borðhaldi loknu tókum við leigubíl að gosbrunnasýningunni þar sem við stoppuðum góða stund og nutum tónlistar og lita. Þar gengu um drengir og seldu bjór á misjöfnu verði en góður var hann. Þessi sýning er afar falleg og músikin sem flutt var með átti einstaklega vel við.

Tókum svo leigubíl heim Leigubílar eru ekki ýkja dýrir þarna og þegar gjaldið deilist á 4 persónur er það ekki   hátt pr. mann.

Einhverntíma að deginum var þetta ort af engu tilefni:

Situr einn og hengir haus,

hann er eins og bjáni.

Eflaust kemur auralaus,

Eiríkur frá Spáni.

Guðmundur sendi Ólafi vini okkar þessa vísu og nokkru síðar kom svar sem nánar verður gerð grein fyrir síðar.

Föstudagurinn hófst eins og flestir aðrir dagar... að morgni. Við vorum fyrr á fótum en daginn áður því nú skyldi haldið í skoðunarferð til Montserrat sem er fjallaþorp í ca. klukkutíma ferð frá Barcelona. Við lögðum af stað á tilsettum tíma, sami fararstjóri var eins og í gær og flutti hún fróðlegan pistil á leiðinni. Montserrat er byggt í kringum klaustur sem þar er starfandi og hefur verið um aldir. Þar er líka starfræktur drengjakór. Þegar upp var komið löbbuðum við um og skoðuðum það sem fyrir augu bar.

Þarna er eitthvað merkilegt að sjá

Hægt er að taka kláfferju upp á fjallið eða þá litla lest sem fer á teinum. Þetta eru tveir vagnar sem mætast á tilteknum stað í brautinni. Spánskir kalla þetta rennilásinn og er það nokkurt réttnefni. Þetta kom okkur SMG ekkert spánskt fyrir sjónir þar sem við höfðum séð og farið í samskonar farartæki í Ástralíu. Við tókum þá ákvörðum að láta fram hjá okkur fara að fara upp á fjallið en ekki var örgrannt um að við sæjum eftir því þegar leið á daginn.

Við fórum í kirkjuna og hlýddum á drengjakórinn syngja tvö lög um eittleytið og síðan var farið á bændamarkaðinn. Stína og Steina keyptu bæði osta og vín og verður gaman að smakka hvorutveggja.

Rútan skilaði okkur svo aftur á Catalunya torgið og við röltum eitthvað um og fengum okkur hressingu við hæfi. Það verður að segjast að bjórinn þeirra Börsunga, Esterella, einstaklega góður og enginn vandi að drekka mikið af honum.

Eftir þetta ferðalag tókum við leigubíl niður að hafnarsvæðinu og röltum þar um góða stund og fengum okkur belgiska vöfflu og crepe pönnuköku. Þetta smakkaðist harla vel. Þarna við höfnina er gríðarstór stytta af Kólumbusi þeim mikla landkönnuði sem ranglega er sagður hafa fundið Ameríku. Það var að sjálfsögðu Íslendingurinn Leifur heppni sem það gerði. En spánskir vita víst ekki betur.

Eftir að hafa gengið um hafnarsvæðið löbbuðum við í rólegheitlum í gegnum stóran garð og upp í Born hverfið. Þar eru afar þröngar götur og mikið listamannalíf. Komum meðal annars við í búð sem selur eftirprentanir af Picasso myndum. Skoðuðum ekki sjálft safnið.

Þetta Born hverfi er afar skemmtilegt og ætti enginn að láta það fram hjá sér fara.

Víkjum það að kveðskap. Þess var getið áður að eftirfarandi vísa hafði borist frá Ólafi vini vorum:

Með lítið vit og lúna hönd

latur þurfalingur.

Æðir nú viltur í önnur lönd

Eiríkur vitleysingur.

Þetta var honum líkt. En ekki var hægt að láta þessu ósvarað og því varð þessi til:

Barcelonaborg er flott,

bjórinn fær að streyma.

Ósköp þykir okkur gott

að Óli situr heima.

Og með vísan til þröngra stræta í Born hverfinu:

Um strætin bæði þétt og þröng

þeysa menn á hjóli.

Ef birtist hér með sálmasöng

sæti fastur...Óli.

Ekki bárust fleiri ljóð frá Ólafi.

Um kvöldið leituðum við uppi stað sem þau Dabba og Sibbi höfðu bent á en hann heitir 4cats. (Dabba er starfsmaður Heimsferða og fyrrverandi kórfélagi og Sibbi er matreiðslumaður í Seðlabanka Íslands.)  Eftir nokkra leit fundum við staðinn og fengum okkur saltfisk. Þetta var fínn matur. Undir fiskinum var mauksoðinn laukur og eitthvað fleira og oná honum af Allioli. Þetta smakkaðist vel.

Að þessu loknu var haldið í háttinn enda góður dagur að kveldi kominn.

Laugardagur rann upp bjartur og fagur og var hann að öllu leyti frjáls og ómótaður. Það lá auðvitað fyrir að hugur var í helmingi ferðalanga að líta aðeins í búðir og verður lesendum eftirlátið að geta sér til um hvor helmingurinn það var. 

Eftir ágætan morgunverð var farið í hópgöngu niður á Catalunya torgið og þar skiptist flokkurinn í tvær fylkingar og voru tvö í hvorri. Síðan var farið búð úr búð og skoðað allt hvað af tók. Pokum fjölgaði smátt og smátt en mest þó eftir H&M enda er það uppáhaldsverslun margra, sérstaklega kvenna.

Guðmundur kvað:

Um Römbluna þau ramba prúð

með radarinn í lagi.

Steinunn fer þar búð úr búð

með bónda í eftirdragi.

Þegar komið var vel fram yfir hádegi var aftur skipt liði og nú fórum konur saman en karlar tóku til við að skoða mannlíf og gera bjórtest. Allt fór þetta vel fram. Guðmundur fékk að vísu kvíðakast þegar hann fattaði að hann var Stínulaus, en sem betur fer bráði fljótt af honum.

Kvíðakastið

Við félagarnir settumst eitt sinn sem oftar á útibar og fengum okkur ölkollu í hitanum og virkaði ölið svo vel að við urðum óskaplega góðir af því. Varð okkur þá hugsað heim til íslenskrar sumarblíðu. Þá kvað Guðmundur stöku.
Það er öruggt þótt ég deyi
þegar allt er liðið hjá,
eingöngu við ilm af heyi
aftur vaknar lífsins þrá.

Ég varpaði þá fram eftirfarandi:
Ef sofna ég á sumardegi,
sunnan undir hlöðuvegg.
Upp ég hrekk við ilm af heyi, 
eða glaðvært merarhnegg.

Um kvöldið var svo haldin árshátíð Ferðafélagsins AB-1019. 

Eftir smá hvíld og síðan afskverum var farið niður að höfn með leigubíl og sest á stað sem heitir Plaza Real en hann var einnig eftir ábendingu frá Döbbu og Sibba. Þarna áttum við indæla kvöldstund við góðan mat og drykk. Þetta kvöld var mígandi rigning og því gengið undir regnhlífum, það sem gengið var.

Var nú komið að lokadegi þessarar ferðar, sunnudegi. Eftir morgunverð sem var nú í seinna lagi var pakkað niður og allt gert klárt til heimferðar. Töskum komið í geymslu á hóteli og síðan gengið í bæinn. Veðrið var glampandi fínt og löbbuðum við að dómkirkjunni og horfðum á Sardas-dansinn sem ku stiginn þar á hverjum sunnudegi. Þetta er hægur og rólegur dans og virtust dansarar flestir vera vel við aldur. Við skoðuðum kirkjuna og síðan var tekið til matar síns á veitingastað.

Fer nú að fækka viðburðum en rúta sótti okkur á hótelið um 14:20 og þá var haldið beint til flugvallar. Það tók rúman klukkutíma að bíða í röð eftir innritun

Í innritunarröðinni á heimleið

og síðan var varla tími til annars en fá sem smávegis í gogginn og svo var flogið heim.

Allt þetta gekk eins og í sögu og áttum við góða heimkomu. Um þessa ferð má annars segja það að hún tókst vel í alla staði, borgin er falleg, veðrið var gott og samferðarfólkið hið ljúfasta og alveg vandræðalaust. Slíkt er ekki sjálfgefið og ber að þakka.

Skrifari þessa pistils þakkar þeim sem lásu.

Kort af ferðinni

http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&hl=en&oe=UTF8&msa=0&msid=208635341168684605151.0004b60bb32a3dca5df82

Húnakórinn - ferðaplan 2012

Ferðaplan

4. júní - flogið með Flugleiðum til Milano á flugi FI 590 KEFMXP 16:50-22:40 ekið rakleiðis á: Hótel

Poiano ****, þar sem við gistum næstu fimm nætur m/morgunverði.

05.júní – morgunverður á hóteli.

Eftir langan ferðdag daginn áður, er ágætt að slaka á til hádegis þennan dag í sundlaugargarðinum. Kl. 13:00 fer rútan með ykkur niður í bæinn Garda, þar sem gaman er að anda að sér sögunni, innan gömlu múranna, fá sér kaffibolla eða einn kaldan og halda svo nokkurra kílómetra leið í rútunni, þar sem er að finna Museo di Olivo, eða Ólívusafnið. Þarna getur maður smakkað á allskonar afurðum úr ólívum, balsamik o.fl. Á heimleiðinni komum við í einn virtasta vínkjallara Bardolino - heyrum sögu víngerðar og fáum að smakka veigarnar, áður en við höldum heim á hótel- skiptum um föt og svo aftur í bæinn og snæðum kvöldverð á mjög sérstökum stað í gamla bænum (borðvín og vatn innifalið) - rúta heim á hótel.

06. júní - morgunverður á hóteli.

Kl. 10:00 ekið til Verona, þar sem innlendur leiðsögumaður tekur á móti okkur, sýnir okkur elstu hluta borgarinnar og upp á Borgo hæðina með stórfenglegu útsýni yfir borgina. Gengið aftur niður með viðkomu á stað þar sem sér yfir Teatro Romano, rómverska útileikhúsið, áður en komið er inn í gömlu miðborgina þar sem skoðunarferðin heldur áfram um frægustu torg og stræti - síðdegið er frjálst – glæsikvöldverður við eitt elsta torg borgarinnar (borðvín & vatn innifaldið) - rútan til baka kl. 22:00.

07. júní - morgunverður á hóteli.

Kl. 08:30 höldum við af stað til bæjarins Malcésine, tökum kláf uppá hæsta fjall svæðisins, Monte Baldo, en þaðan er ægifagurt útsýni yfir til Dolomítanna og fjallann austan héraðsins - hægt að fá sér göngutúr á fjallinu og snæða hádegisverð þar uppi. Kláfurinn tekinn niður aftur og þið eyðið síðdeginu í þessum sjarmerandi bæ með þröngum steinilögðum götum. Rútan tekin aftur heim á hótel og kvöldvepður á eigin vegum - hægt að borða á hótelinu, eða bara á einum vinsælasta pítsustaðnum á svæðinu, rétt utan við garðhlið hótelsins.

 08. júní - morgunverður á hóteli

Frjáls dagur við Garda - föstudagur er markaðsdagur í bænum og ótrúlega mikið mannlíf því fylgjandi (hægt að fara um hádegsibil í lengri eða skemmri siglingu á vatninu - rútan sækir og flytur til baka ef vill) - sameiginlegur lokakvöldverður á flottum stað í sveitinni (borðvín og vatn innifalið)

09. júní - morgunverður á hóteli - brottskráning og uppgjör reikninga.

Kl. 11:00. lagt af stað í til Toscana héraðs- endað á hóteli við ströndina, í fjórar nætur í hálfu fæði. Á leiðinni er hægt að koma við í Modena, eða Salsomaggiore - tveir ólíkir bæir, annar á miðri Pósléttunni og mestallur innan borgarmúra, hinn í fjöllóttu landi, með heitum lindum og fögrum gróðri.

10. júní - morgunverður á hóteli.

Rólegur dagur til hádegis, enn þá er ekið upp í gömlu bæina Massa og Carrara, en þaðan kemur hvítasti og fallegasti marmari veraldar. Rútan til baka heim á hótel og kvöldverður á hótelinu.

11. júní - morgunverður á hóteli.

Kl. 10:00 er ferja tekin til Cinque Terre (fimm hreppar), í sum þorpanna verður aðeins komist frá sjódeginum eytt þar og svo er báturinn tekinn til baka á hótelið - kvöldverður á hóteli.

12. júní - morgunverður á hóteli.

Kl. 10:00 er haldið til menningarperlu Ítalíu - Flórens, rúml. kl.st. akstur - á leiðinni er komið að skakka turninum í Pisa og þaðan ekin styssta leið til Flórens. Komið til baka á hótelsíðdegis - kvöldverður á hóteli

13. júní - morgunverður á hóteli - brottskaráning og uppgjör reikninga.

Nú eru tveir valkostir - annar er sá að eiga þennan dag á ströndinni - snæða hádegisverð á hótelinu - hinn er sá að leggja strax af stað til Milanó og eyða deginum þar, áður en haldið er út á flugvöll í veg fyrir heimflug á fluginu: FI 533 13JUN MXP/KEF 23:40 - 01:55

Innifalið: Flug og skattar til og frá Mílanó, gisting m/morgunverðarhlaðborði á Hótel Poianó**** við Garda, í fimm nætur - gisting í hálfu fæði á Hótel Lido *** + í Marina di Massa, í fjórar nætur, rúta samkvæmt ferðadagskrá, tveir glæsikvöldverðir, innlendir leiðsögumenn þar sem þess er krafist og skipulag ferðar.

Ekki innifalið: Aðrar máltíðir en að ofna greinir, vínsmökkun í Bardolino, miði í fjallakláf, miðar í ferju á Gardavatni og bátinn til Cinque Terre.

Söngferð til Danmerkur í júní 2011

Það var síðasta haust (2010) sem ákveðið var að Árbæjarkórinn færi í ferð til Danmerkur um Hvítasunnuna í ár og syngja þar við messu. Þessi hugmynd kom í gegnum Höllu og Tona sem þekkja fólk í Kolding en þangað var ferðinni heitið. Spurt var hverjir gætu farið og var það um helmingur kórsins sem taldi svo vera og þar á meðal ég. Miðarnir voru keyptir í nóvember og kostuðu rúmlega 30 þús. kall stykkið sem var auðvitað ekki mikið en helgaðist af því að um næturflug var að ræða.
Prógram var svo æft um veturinn því meiningin var að syngja ekki bara í Hvítasunnumessu í Kolding heldur líka tónleika í Fredericia.

Ekki þarf að orðlengja þetta frekar en ferðin hófst sem sagt með flugi til Billund kl. 0.30 þann 8. júní. Við tókum Steina og Rögnu með til Keflavíkur og skildum bílinn eftir þar. Flugið til Billund gekk ágætlega en ekkert gátum við þó sofið á leiðinnni og þónokkur bið var eftir farangri en við vorum komin heim á hótel um áttaleytið um morguninn. Það lá nú ekkert ljóst fyrir hvort við fengjum herbergi strax eða hvort við þyrftum að bíða fram yfir hádegi en sem betur fer þá voru þau tilbúin og við gátum meira að segja líka fengið morgunmat. Þetta var allt hið besta mál. Við lögðum okkur og fórum svo í smá labb með vinkonu þeirra Höllu og Tona sem sýndi okkur aðeins inn í bæinn. Tókum smá söngæfingu í spænsku tröppunum sem svo eru nefndar.

Æfing í spænsku tröppunum

Eftir það var frjáls tími. Um kvöldið borðuðum við á ágætum veitingastað sem heitir Latin og var rétt hjá hótelinu.

Á fimmtudeginum æfðum við aftur í spænsku tröppunum og svo var farið til Fredericia með lest og við sungum tónleikana kl. 19:30. Héldum æfingu um kl. 17:00 og fengum að borða kl. 18:00.

Tónleikar í Fredericia

Tónleikarnir tókust ágætlega og fengum við hressingu að þeim loknum. Makar fóru í göngutúr um nágrennið og komu hressir til baka. Höfðu fundið fína bensínstöð og gæludýrabúð í göngutúrnum. Magnhildur prestfrú hélt þó hópum frá solli og sagðist hafa verið í kallapössun.

Þegar heim var komið aftur á hótelið var sest inn á bar og spjallað og drukkið þar til kominn var rúmlega hæfilegur svefntími.

Föstudagurinn var að mestu leyti frjáls þar til kom að því að við færum í kvöldmatarboð til vinahjónanna, Ingu og Sigurgeirs. Þar var þessi líka feikna grillveisla með tilheyrandi drykkjum og eftirmat að ógleymdum forrétti. Allt var þetta með miklum myndarbrag. Boðið var upp á lambakjót og nautakjöt sem grillað var á gríðarlegu útigrilli. Búið var að koma upp stærðar tjaldi og setja þar borð þar sem matast var. Þetta var allt hið besta.

Á laugardeginum var engin dagskrá nema hvað ég og presthjónin fórum til Árósa að horfa á leik Íslendinga og Hvít-Rússa í Evrópukeppni landsliða undir 21 árs aldri. Við fórum með lestinni og þurftum að standa alla leiðina þar sem lestin var sneisafull. Við hittum svo Íslendinga á torgi niðri í bæ og svo var gengið fylktu liði upp á völl.
Því miður tapaðist leikurinn 2-0 og voru það mikil vonbrigði. Heimferðin tók langan tíma þar sem lestin gekk ekki nema til Vejle og þar biðum við í klukkutíma eftir strætó og þegar við komum til Frederica þurftum við að bíða í klukkutíma eftir lestinni til Kolding. Vorum ekki komin í áfangastað fyrr en um eittleytið. Vorum orðin ansi þreytt og ég farinn að finna vel til í bakinu.

Á sunnudagsmorgun þurftum við að rífa okkur upp í morgunmat og svo að taka strætó til kirkjunnar þar sem sungin skyldi hátíðarmessa. Það gekk allt saman ágætlega nema hvað söngurinn hefði kannski mátt vera betri að sumra mati. Eftir messuna var boðið upp á hressingu í safnaðarheimilinu.
Eftir að hafa skipt um föt fórum við í góðan göngutúr með Steina og Rögnu um bæinn. Allar verslanir voru að sjálfsögðu lokaðar en barir voru opnir og kom það sér vel.

Allt lokað!

Um kvöldið var svo lokasamkvæmið eða síðasta kvöldmáltíðin og var hún á veitingastaðnum Latin sem áður hefur komið við sögu. Þar fengum við fínar veitingar og var dvalið þar langt fram eftir kvöldi.

Og það er fjör!

Um nóttina þurftum við að rífa okkur upp og mæta út á flugvöll því við áttum að fara í loftið kl. 08:15. Við tókum leigubíl á völlinn því strætó var ekki farinn að ganga. Allt gekk eins og í sögu í gegnum flugstöðina og vélin lagði af stað á réttum tíma og flaug sem leið lá í átt til Íslands í 40 mín. Þá kom flugstjórinn í hátalarann og tilkynnti að það væri komin upp bilun og vélinni yrði snúið aftur til Billund. Eitthvað var að rafkerfinu tjáði hann okkur. Við lentum svo í Billund eftir aðrar 40 mín og þá var orðið ískalt í vélarskriflinu sem var leiguvél frá Finland Air. Öllum farþegum var smalað inn í flugstöð sagt að vera þar! Svo leið og beið þar til flugfreyjan kom í hátalarann og tilkynnti að áhöfnin færi á hótel til að hvíldartíminn væri löglegur. Og enn var beðið. Þegar komið var vel fram yfir hádegi var okkur tilkynnt að við ættum að fara á hótel og vera þar þangað til búið væri að gera við flugvélina eða gera aðrar ráðstafanir. Við fórum svo í strætó til Lególands en þar eru smáhýsi til útleigu. Við fórum í hús með Steina og Rögnu. Okkar beið kaffi og með því og um kvöldið var fínn kvöldverður að sjálfsögðu í boði Flugleiða.
Og áfram var beðið. Það voru boðaðar fréttir á klukkutímafresti eða svo en aldrei var neitt að frétta. Það verður að segjast eins og er að starfsfólkið var afskaplega almennilegt og þjónustulipurt þannig að ekki var undan neinu að kvarta að því leyti. Og áfram var beðið. 

Mynd frá biðinni er hér til vinstri

Um klukkan hálf tólf eða tólf fórum við og lögðum okkur því allir voru orðnir dauðlúnir. Svo var það um hálf tvö um nóttina að það er bankað og okkur sagt að mæta í rútu eftir korter. Við í það og svo var keyrt á flugvöllinn og það tók skamman tíma að komast í gegn þar. Innritunin frá morgninum var látin gilda. Til að sækja okkur var komin önnur vél og stærri og átti hún að koma við í Kaupmannahöfn og hirða þar upp strandaglópa sem höfðu beðið á flugstöðinni allan daginn. Ég vorkenndi því fólki.
Vélin var alveg kjaftfull frá Kaupmannahöfn en samt gátum við SMG haft 3 sæti þannig að ég gat verið á ská í tveimur sætum því það var svo helv.... þröngt og ekki hægt að halla sætunum aftur á bak.

Allt saman hafðist þetta nú og heim vorum við komin um áttaleytið um morguninn. Ég hafði átt pantaðan tíma hjá Jósep í Stykkishólmi en hafði beðið Grím að afpanta fyrir mig sem betur fer. Hefði ekki haft heilsu í að fara vestur. Við bara lögðum okkur og tókum hvíld
Segir ekki meira af þessari ferð.

Boston í mars 2011

Vildarpunktar urðu til þess að við ákváðum að skreppa til Boston í mars. Það voru til ansi margir punktar og þegar kom tilboð um einn fyrir tvo stukkum við til og keyptum farmiðann. Það voru heilmiklar bollaleggingar um á hvaða hóteli við ættum að vera og endirinn varð sá að við pöntuðum á Hilton í Financial District- hverfinu. Það voru svo að sjálfsögðu töluverðar pælingar um hvernig ætti að verja þessum dögum en fjórir dagar á ferðalagi eru ekki lengi að líða. Það vissum við af fyrri reynslu.

Hvað um það, við drifum okkur á flugvöllinn seinnipart miðvikudagsins 23. mars, skildum bílinn eftir og flugum sem leið lá til Boston. Það gekk allt eftir áætlun og eftir smá töf á flugvellinum tókum við leigubíl á hótelið. Það er ekki svo ýkja langt af flugvellinum í bæinn, tók ca. 15-20 mín. og kostaði 12-15 dollara.
Allt var klárt á hótelinu og við fengum stórt og mjög fínt herbergi. Það var orðið kvöldsett þegar við vorum búin að koma okkur fyrir þannig að við fengum okkur smá snarl og löbbuðum aðeins út svona rétt til að ná áttum. Að því loknu var það kojan.

Morguninn eftir vöknuðum við æði snemma eins og eðlilegt er út af tímamun. Eftir morgunverð tókum við leigubíl í verslunina Target en það er markaður með allskonar vörur á góðu verði. Versluðum þar talsvert, fengum okkur svo að borða og tókum leigubíl heim. Eftir smá hvíld löbbuðum við í H&M og síðan þar um kring. Þegar því var lokið löbbuðum við á Quincy Market og skoðuðum okkur þar aðeins um. Það var ansi kalt og búið að vera allan daginn svo ekki var ýkja margt fólk á ferli. Fengum okkur að borða á frekar fínum stað og löbbuðum svo heim.

Kuldaleg

Eins og áður greindi þá var ansi kalt í Boston þessa dagana og töluverður vindur. Við svoleiðis aðstæður koma búðir sér einkar vel. Það kom okkur á óvart hvað lítið var um kaffíhús og jafnvel matsölustaði á þessu svæði. Við komumst svo að raun um að þeir eru fleiri í öðrum hverfum borgarinnar. Það er eins og vindur þarna vestra sé miklu naprari heldur en íslenska norðanáttin. Trúlega er það rakinn í loftinu sem veldur því.

Nú, nú, áfram með smjörið. Föstudagurinn fór í að skoða þá miklu verslunargötu Newbury Street og Boylston Street. Löbbuðum þessar götur í rólegheitum og kíktum aðeins í búðir.

Um kvöldið borðuðum við á fínum stað sem heitir Umbria. Þeir sérhæfa sig í að matbúa Angus - naut og gera það bara ágætlega.

Laugardaginn tókum við í að fara í útsýnis- og fræðslutúr um borgina. Fórum í rútu og bílstjórinn var fjallhress ung stúlka sem talaði stanslaust, söng og lét öllum látum. Það var fróðlegt og skemmtilegt.

Á brúnni á leið til Cambridge

Seinnipartinn vorum við svo á röltinu að sjá okkur um. Það er margt að sjá þara í Boston og mikil saga sem væri gaman að kynnast nánar en betra væri að vera þarna í hlýju og góðu veðri en ekki svona kuldasteytingi eins og var á okkur. Um kvöldið borðuðum við á Quincy Market í þvílíkum hávaða frá öðrum gestum að það var varla vært. Segir ekki gjör af því.

Á sunnudeginum fórum við að skoða safnið og kirkjuna sem Ann Baker stofnaði en hún var mikill frömuður í hugrækt og raunar í spíritisma líka. Hluti af þessu er Maparium sem er heimskort eins og kúla í laginu og maður stendur inni í. Það er ansi magnað.

Um kvöldið var svo heimferðin og gekk hún að óskum.

Niðurstaðan er sú að Boston er vel þess virði að heimsækja en betra örugglega að gera það að sumri til.

Gúrkutíð

Það má með sanni segja að það sé gúrkutíð hjá Ferðafélaginu B19. Engar ferðir hafa verið farnar utan að við skruppum snögga ferð til Stykkishólms í gær, 8.febrúar 2011. Fórum af stað rúmlega 10 um morguninn og vorum 2 tíma á leiðinni. Eftir að hafa lokið erindum brunuðum við í bæinn aftur, enda var spáð hávaðaroki og leiðindum sem líka kom á daginn. Það var ansi hviðótt undir Hafnarfjallinu og á Kjalarnesinu en í hviðunum fór vindhraðinn í 31 ms. Allt gekk þó vel.
Fleira er ekki af þessu að segja.

Hér fer á eftir skýring á orðinu gúrkutíð:
Orðið gúrkutíð í merkingunni 'fréttasnauður tími' er fengið að láni úr dönsku, agurketid. Það er aftur á móti fengið úr þýsku. Þar er talað um Sauregurkenzeit, þ.e. tíma (Zeit) sýrðra (saure) gúrkna (Gurken).

Sýrðar gúrkur eru sérstakar litlar gúrkur sem lagðar eru í edikslög og hafðar sem meðlæti með kjöti og fleiru. Samkvæmt þýskri orðabók frá Duden er upprunans að leita í máli kaupmanna í Berlín. Átt var við þann tíma sumars þegar gúrkurnar þroskuðust og voru lagðar í súr en á sama tíma stóðu frí sem hæst og viðskipti voru í lágmarki.

Á þessum tíma komst einnig fátt fréttnæmt að og fjölmiðlar höfðu úr litlu að moða. Merkingin gúrkutíð hefur síðan víkkað og nær nú yfir þann tíma þegar frí standa almennt sem hæst, meðal annars í þinginu, og fréttamenn eiga oft erfitt með að finna fréttaefni.

Af Vísindavefnum.

Jólakveðja

Okkar bestu jóla- og nýárskveðjur til allra sem lesa þennan póst. Hlökkum til næsta ferðaárs!

Steina og Eiríkur

Menningarferð til Akureyrar í nóv. 2010

Um nokkurt árabil höfum við þrenn pör farið einu sinni á vetri saman í leikhús. Við höfum byrjað á að borða hjá því parinu sem átti að standa fyrir leikhúsferðinni í það skiptið og síðan farið á leiksýninguna. Í fyrra var ákveðið að breyta til og drífa sig til Akureyrar og njóta menningar á þeim eðla stað. Hjálmur og María áttu að sjá um þetta núna og þau drifu sig og pöntuðu hús KÍ á Akureyri og ferðin var ákveðin þann 5. nóvember. Það kom fljótlega í ljós að ekki var hægt að sjá leiksýningu á Akureyri á þessum tíma en við ákváðum að fara á tónleika með Hjaltalín og Synfoníuhljómsveit Norðurlands.
Við Steina ákváðum að fara fljúgandi eftir vinnu á föstudeginum en María og Hjálmur óku norður. Þau tóku á móti okkur á flugvellinum og þá fórum við á Bautann og fengum okkur að borða. Pöntuðum bleikju, steinbít og pasta. Þetta smakkaðist allt býsna vel en talsverðan tíma tók að borga því eitthvert bras var á posum og öðru dóti. Allt fór þetta þó vel að lokum. Þriðja parið; Guðjón og Gunna komu svo með vélinni kl. 18:30 og þá var ekkert annað en fara að undirbúa tónleikaferðina. Tónleikarnir voru í hinu nýja menningarhúsi þeirra Akureyringa, Hofi og við vorum komin vel fyrir kl. 20 í þetta flotta hús. Þetta er glæsileg bygging í alla staði, hringlaga bygging með stuðlabergsklæðningu hið ytra. Húsið er hringlaga eins og hof og ber því nafn með rentu. Innan dyra er allt smekklega frágengið og glæsilegt, allavega það sem við sáum.
Tónleikarnir voru hinir skemmtilegustu þrátt fyrir að í það minnsta ég sé ekki vanur að hlusta mikið á Hjaltalín. Nokkur lög af dagskránni voru þó kunnugleg. Þetta eru allt frábærir hljómlistarmenn og hljómsveitin spilaði líka með miklum sóma.
Á laugardeginum fórum við öll í bæinn og svo var skipt liði, konurnar fóru í verslanir en við strákarnir fórum á bar í Keiluhöllinni og horfðum á Man. Udt. spila við Wolves og sem betur fer unnu mínir menn (MU) 2-1.
Um kvöldið var svo þessi fína veisla sem þau Hjálmur og María sáu um og að henni lokinni fórum við niður í bæ og hlustuðum á Siggu Beinteins og Bryndísi Ásmunds syngja Tinu Turner.

Hátíðarkvöldverður

Heim flugum við svo með fyrstu ferð á sunnudagsmorgun.

Þorbjarnarfell 24. júlí 2010

Það var bjartur og skínandi fagur sumardagur þennan laugardaginn svo óhjákvæmilega greip okkur ferða- og útivistarhugur og við fórum að leggja á ráðin með hvað gera skyldi. Eftir nokkra spádóma ákváðum við að labba á Þorbjarnarfell við Grindavík og til þess að gera þetta ennþá meira spennandi  hringdum við - eins og sumstaðar endranær (!) - í Guðmund og Stínu og nema hvað; þau voru fús að koma með okkur.
Þau mættu svo hér í B19 og við ókum sem leið lá suður á Reykjanes, allt til Þorbjarnarfells. Það lætur ekki mikið yfir sér en leynir á sér þegar nær er komið. Við lögðum bílnum á þar til gerðu bílastæði og gengum sem leið lá upp vel markaðan göngustíg.

http://www.ferlir.is/?id=4212

Hér má sjá greinargóðar upplýsingar um fellið og hvar þar er að finna. Sjálfsagt að nota það sem áður hefur verið gert; ekki alltaf vera að finna upp hjólið.

Við gengum sem sagt sem leið lá alveg upp á hæsta topp fellsins sem mun vera 243 m yfir sjó. Þarna upp eru loftnetsmastur og fleiri mannvistarleyfar. Hlýtt var í veðri og sterk sól þannig að við urðum töluvert göngumóð og gott var að kasta mæðinni og fá sér vatnssopa í góða veðrinu.

 Blásið úr nös



 Við skoðuðum Þjófagjána og könnuðum umhverfið eins og hægt var og skoðuðum okkur um í dágóða stund. Þarna uppi er frábært útsýni til allra átta. Nokkurt mistur var í lofti en þó var skyggni alveg ásættanlegt.

Horft til Grindavíkur

Eftir að niður var komið drukkum við kaffið sem var meðferðis á ágætu svæði sem búið er að útbúa rétt hjá bílastæðinu sem við lögðum á.

Í Þjófagjá

Þessi er líka úr Þjófagjá

Að lokinni kaffidrykkju ókum við sem leið lá til Grindavíkur og svo með ströndinni í átt að Krýsuvík. Nutum útsýnis og veðurblíðunnar í ríkum mæli. Hörmulegt er að sjá sárið eftir kirkjuna í Krýsuvík, sem einhverjir ólánsunglingar úr Hafnarfirði brenndu til ösku síðasta vetur.

Ekkert bar til tíðinda á heimleiðinni, en þegar komið var í Byggðarendann var grillað og síðan notið góðs matar og drykkjar og síðast en ekki síst góðs félagsskapar.